[Biały balonik] (oryg. Badkonake sefid) to irański dramat z 1995 roku, który w subtelny sposób ukazuje siłę dziecięcej determinacji i niewinności. Reżyser Jafar Panahi, będąc pod wpływem scenariusza napisanego przez wybitnego irańskiego reżysera Abbasa Kiarostamiego, prezentuje historię siedmioletniej dziewczynki Razieh (Aida Mohammadkhani), która marzy o białym złotym rybce na Nowy Rok.
Film zaczyna się od prostej, lecz uroczej sceny, w której Razieh próbuje przekonać swoją matkę (Fereshteh Sadre Orafaiy) do zakupu wymarzonej rybki. Po wielu perypetiach udaje jej się zdobyć pieniądze, ale droga do realizacji marzenia okazuje się pełna przeszkód. Wspierana przez swojego brata Ali'ego (Mohsen Kafili), Razieh przemierza ulice Teheranu, napotykając różne postacie – od starej kobiety (Anna Borkowska) po żołnierza (Mohammad Shahani) i krawca (Mohammed Bakhtiar). Każda interakcja wnosi coś nowego do jej podróży i ukazuje różnorodność ludzkich charakterów.
Panahi mistrzowsko oddaje atmosferę miasta oraz codzienność jego mieszkańców. Kamera towarzyszy małej bohaterce z bliska, pozwalając widzom zanurzyć się w jej perspektywie i emocjach. Scenografia jest minimalistyczna, co dodaje autentyczności przedstawionemu światu.
[Biały balonik] to film pełen symboliki i ukrytych znaczeń. Rybka może być postrzegana jako metafora nadziei oraz niewinnych marzeń dziecka. Film nie tylko bawi prostą fabułą, ale również skłania do refleksji nad istotą dzieciństwa i dorastania w społeczeństwie.
Choć film nie odniósł spektakularnego sukcesu komercyjnego na arenie międzynarodowej, zdobył uznanie krytyków za swoje artystyczne walory i głęboki humanizm. Jest to dzieło warte uwagi dla wszystkich miłośników kina autorskiego.