"Ojciec", reżyserii Floriana Zellera, to film, który z niezwykłą wrażliwością i głębią psychologiczną przedstawia życie starszego mężczyzny zmieniającego się pod wpływem postępującej demencji. Anthony Hopkins w roli tytułowego bohatera, Anthony’ego, dostarcza jednego z najbardziej poruszających występów swojej kariery. Jego interpretacja człowieka walczącego ze zdradzieckimi meandrami własnego umysłu jest zarówno subtelna, jak i przeszywająca.
Olivia Colman jako Anne, córka Anthony'ego, również zasługuje na uznanie za swój realistyczny i emocjonalny występ. Chemia pomiędzy Colman a Hopkinsem stanowi o sile tego filmu – ich interakcje są autentyczne, pełne napięcia oraz głęboko wzruszające.
Reżyseria Zellera jest wyrafinowana; używa on mieszanki teatralnych i filmowych technik narracyjnych, aby oddać dezorientację i fragmentaryczność percepcji Anthony’ego. Scenariusz, który Zeller adaptował razem z Christopherem Hamptonem na podstawie własnej sztuki teatralnej, skutecznie oddaje frustrację i zamieszanie wynikające z choroby.
"Ojciec" to film wymagający od widza uwagi oraz empatii. Nie oferuje łatwych odpowiedzi ani nie pociesza tanimi rozwiązaniami. Zamiast tego rzuca surowe światło na trudne aspekty starzenia się i utraty niezależności.
Wizualnie film jest skromny ale elegancki, a jego ograniczone lokacje – przeważnie mieszkanie Anthony'ego – intensyfikują uczucie klaustrofobii i izolacji. Muzyka Ludovico Einaudi dodatkowo wzmacnia emocjonalne tony filmu.
Oscar dla Anthony'ego Hopkinsa za Najlepszego Aktora Pierwszoplanowego.