Nazywam się Stelios to film, który przenosi nas w świat pełen emocji i wewnętrznych konfliktów. To dzieło z 1972 roku pozostaje jednym z tych, które wywołują głębokie refleksje na temat tożsamości i poszukiwania swojego miejsca w świecie.
Konstantinos Papageorgiou w roli Steliosa dostarcza nam niezapomnianego występu, przedstawiając postać targaną rozterkami i dążącą do odkrycia prawdy o sobie. Jego gra aktorska jest pełna subtelności i autentyczności, co sprawia, że widz od pierwszych chwil filmu angażuje się emocjonalnie w jego historię.
Maria Antippas jako Maria wnosi do filmu delikatną nutę romantyzmu, stając się dla Steliosa nie tylko partnerką, ale także lustrem jego własnych pragnień i obaw. Ich relacja jest skomplikowana i wielowymiarowa, co dodaje filmowi głębi.
Reżyser umiejętnie balansuje między dramatem a momentami pełnymi nadziei, tworząc atmosferę napięcia, która towarzyszy widzowi przez cały czas trwania filmu. Ścieżka dźwiękowa podkreśla kluczowe momenty fabuły, wzmacniając jej emocjonalny wydźwięk.
Nazywam się Stelios to film, który skłania do refleksji nad pytaniami o nasze korzenie i wybory życiowe. To opowieść o poszukiwaniu siebie samego w świecie pełnym oczekiwań i norm społecznych. Dla miłośników kina lat 70., ten film jest obowiązkową pozycją.