Greta Garbo, urodzona jako Greta Lovisa Gustafsson w 1905 roku w Sztokholmie, jest jedną z najbardziej enigmatycznych i fascynujących postaci złotej ery Hollywood. Jej kariera filmowa, choć niezwykle intensywna, była stosunkowo krótka, trwająca zaledwie dwie dekady, lecz jej wpływ na świat kina jest niezaprzeczalny.
Garbo przeniosła się do Stanów Zjednoczonych w połowie lat 20., gdzie szybko zdobyła status międzynarodowej gwiazdy dzięki swojej współpracy z MGM. Jej zdolność do wyrażania głębokiego emocjonalnego cierpienia i subtelnej sensualności sprawiła, że stała się ikoną ekranu. Charakterystyczna dla niej tajemniczość i skłonność do unikania życia publicznego tylko potęgowały fascynację widzów.
W filmie "Ninoczka" (1939), Garbo ukazała swoje komediowe oblicze, odbiegając od wcześniejszych dramatycznych ról. Jej postać rosyjskiej emisariuszki, która stopniowo ulega urokowi Zachodu (i miłości), przyniosła jej ogromne uznanie zarówno ze strony krytyków, jak i publiczności.
"Dama kameliowa" (1936) to kolejny kamień milowy w jej karierze. W tej adaptacji powieści Aleksandra Dumasa syna Garbo zagrała Marguerite Gautier, kurtyzanę walczącą z gruźlicą i nieszczęśliwą miłością. Kreacja ta uważana jest za jedno z najbardziej wzruszających przedstawień tragicznej bohaterki w historii kina.
Rola Anny Kareniny w adaptacji dzieła Lwa Tołstoja ("Anna Karenina", 1935) była kolejnym dowodem na aktorskie mistrzostwo Garbo. Portret skomplikowanej emocjonalnie kobiety uwikłanej w romans pozamałżeński podkreślił jej umiejętność oddawania niuansów psychologicznych swoich postaci.
"Królowa Krystyna" (1933) to kolejny przykład jej talentu do kreowania silnych, niekonwencjonalnych kobiecych postaci. W roli tytułowej królowej Szwecji, Garbo zaprezentowała postać o silnym charakterze i niezależności, co było odzwierciedleniem jej własnej osobowości.