Ed Begley, urodzony w 1901 roku, był jednym z najbardziej charakterystycznych amerykańskich aktorów swojego pokolenia, którego kariera obejmowała zarówno teatr, jak i film. Jego wyraziste rysy twarzy i głęboki głos sprawiały, że idealnie nadawał się do ról autorytatywnych i często surowych postaci.
Begley zyskał szczególną sławę dzięki roli Jurora Nr 10 w kultowym filmie "Dwunastu gniewnych ludzi" (1957), reżyserii Sidneya Lumeta. Jego performance w tej roli bywa określany jako mistrzostwo aktorskiej subtelności i siły perswazji, gdzie każdy gest i spojrzenie miały swoje znaczenie.
Kolejny znaczący sukces przyniosła mu rola Bossa Finleya w dramacie "Słodki ptak młodości" (1962), adaptacji sztuki Tennessee Williamsa. Tutaj Begley ukazał pełen napięcia obraz manipulującego polityka, co przyniosło mu uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności.
W latach 60., Ed Begley kontynuował swoją karierę występując w takich filmach jak "Mózg za milion dolarów" (1967), gdzie jego rola naukowca była równie przekonująca, co intrygująca. Rok później pojawił się w westernie "Powieście go wysoko" (1968), dodając filmowi dodatkowego dramatyzmu dzięki swojej postaci sędziego.
Oprócz bogatej kariery filmowej, Ed Begley był również cenioną postacią w amerykańskim teatrze, zdobywając uznanie za swoje role na Broadwayu. Jego wkład w sztukę aktorską jest nieoceniony, a styl i głębia jego aktorstwa pozostają inspiracją dla kolejnych pokoleń artystów.