Barry Fitzgerald, urodzony w 1888 roku, był jednym z najbardziej charakterystycznych aktorów irlandzkich swojego czasu. Jego niepowtarzalna prezencja i wyjątkowy talent aktorski sprawiły, że stał się rozpoznawalną twarzą zarówno w Hollywood, jak i w europejskim kinie. Fitzgerald zasłynął przede wszystkim z ról w filmach takich jak Spokojny człowiek (1952), A potem nie było już nikogo (1945), Idąc moją drogą (1944) oraz Zielona dolina (1941).
Jego kreacja w filmie Idąc moją drogą, gdzie wystąpił jako ksiądz Fitzgibbon, przyniosła mu nie tylko szerokie uznanie krytyków, ale także Oscara za najlepszego aktora drugoplanowego. Ta rola była przełomowa w jego karierze, eksponując jego zdolność do oddania głębi emocjonalnej i subtelnego humoru.
Fitzgerald był mistrzem minimalizmu aktorskiego; jego zdolność do wyrażania bogatej palety emocji poprzez subtelne gesty i mimikę stanowiła o sile jego ekranowej obecności. Jednocześnie potrafił dostarczyć humoru i ciepła, co czyniło go ulubieńcem publiczności.
W swojej karierze Barry Fitzgerald współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami i aktorami, co tylko podkreślało jego wszechstronność i profesjonalizm. Jego wkład w kino jest trwałym dziedzictwem, które pozostaje inspiracją dla kolejnych pokoleń aktorów.
Oscar za najlepszego aktora drugoplanowego w filmie "Idąc moją drogą" (1944).