Doktor Ewa to polski dramat telewizyjny z 1971 roku, który wciąż intryguje swoją prostotą i głębią emocjonalną. W roli głównej, Dr. Ewy Lipskiej, występuje utalentowana Ewa Wiśniewska, której kreacja tytułowej bohaterki jest pełna niuansów i autentyczności.
Film opowiada historię młodej lekarki, która podejmuje pracę w małym miasteczku, gdzie musi zmierzyć się nie tylko z zawodowymi wyzwaniami, ale również z osobistymi dylematami. Reżyseria oraz scenariusz doskonale oddają klimat lat 70., ukazując jednocześnie uniwersalne problemy związane z ludzką naturą i relacjami międzyludzkimi.
Ewa Wiśniewska w roli Doktor Ewy Lipskiej pokazuje niezwykłą głębię postaci – jej determinację, empatię oraz wewnętrzne rozterki. Aktorka potrafiła uchwycić zarówno profesjonalizm swojej bohaterki, jak i jej osobiste słabości, co sprawia, że widzowie mogą się z nią utożsamiać.
Doktor Ewa to film o subtelnej narracji i powolnym tempie akcji, które pozwala na dogłębne zanurzenie się w psychologii postaci. Scenariusz unika tanich sztuczek fabularnych na rzecz realistycznych dialogów i sytuacji życiowych. To dzieło dla tych, którzy cenią sobie kino refleksyjne i kameralne.
Warto zwrócić uwagę na pracę operatorską oraz muzykę, które dopełniają całości obrazu. Zastosowanie naturalnego światła oraz minimalistyczna ścieżka dźwiękowa podkreślają intymność historii.
Doktor Ewa to film ponadczasowy dzięki swojemu uniwersalnemu przesłaniu o ludzkiej godności i moralnych wyborach. To jeden z tych klasyków polskiego kina, który warto obejrzeć choćby ze względu na znakomitą rolę Ewy Wiśniewskiej.