Hakkuruberii no bôken, znany w Polsce jako Huckleberry Finn, to japońska adaptacja klasycznej powieści Marka Twaina. Film z 1976 roku przenosi nas w świat XIX-wiecznej Ameryki, gdzie młody Huck Finn przeżywa niezapomniane przygody na rzece Missisipi.
Masako Nozawa w roli Huckleberry Finna (w wersji japońskiej) oraz Daniel Brochu (w wersji amerykańskiej) znakomicie oddają ducha niesfornego chłopca, który pragnie wolności i nie boi się łamać konwenansów. Postać Jima, granego przez Yasuo Yamadę, dodaje historii głębi i emocjonalnego ciężaru, ukazując trudności życia niewolników w tamtych czasach. Bronwen Mantel jako Widder Douglas oraz Sonja Ball jako Miss Jane Watson dostarczają solidnych występów drugoplanowych, które wzbogacają fabułę.
Film cechuje się piękną animacją i starannym odwzorowaniem realiów epoki. Sceny na rzece Missisipi są szczególnie urokliwe i stanowią mocny punkt tej produkcji. Reżyseria jest przemyślana, a narracja płynnie prowadzi widza przez kolejne etapy przygód Hucka i Jima.
Niezwykle interesujące jest zobaczenie tej klasycznej historii przez pryzmat japońskiej kultury filmowej. Warto zwrócić uwagę na muzykę, która doskonale podkreśla atmosferę filmu i oddaje dynamikę wydarzeń.
Huckleberry Finn z 1976 roku to nie tylko wierna adaptacja literackiego pierwowzoru, ale również wartościowe dzieło filmowe samo w sobie. To film pełen przygód, humoru i ważnych lekcji życiowych.